bir şarkı düşer kulaklarıma
’’sen baharsın içimde’’
gelde yanma, gelde dünleri anma
hatırlar mısın sevdiğim
kırlarda gelincikler toplamıştım
kırmızı kırmızı sen gibi
zarif yüreğinin inceliginde narin
kıyamadan koparmıştım senin için
aşkımızın tam merkezine iliştirmiştim
gözlerin gülmüştü çocukca ...

kelebek güzelliğinde öpmüştü bakışların
yanaklarımda bahar çiçekleri açmıştı
ufkumdan doğmuştun asil endamınla
bir kere yanmıştım
kavrulmuştum asrın sevdasında
tutmuştun ellerimden
ağustos sıcağında baharım olmuştun
çisil çisil yağmıştın yağmur misali
yeşeren güllerim toprağına kök salmıştı
heyy nerede o günlerim heyy!..

bakıyorum camı kırılmış penceremden
umursamaz bakışlarım sensiz
açmışım bağrımı poyraza
döşüme vurdukça hasretin
derin yaradır acılarım ayrılığa
kanadıkça kanar geceye düşen hüzünlerim ...

ıslık çalıyorum bitkinliğime
ne söylediğimi bilmiyorum
karşıdan bir dilber beni süzer
’’haydi yoluna’’ derim, uzaklaşırım
ben bir yar beklerim uzaklardan
ceylan bakışlı selvi boylumu gözlerim
avazım çıktığınca haykırırım
’’neredesin ey benim cennet yüzlüm’’
gel gayri, bitsin bu ayrılık sancısı !..


Zafer Direniş
...