Tebrikler hocam güzel şiir okudum kalemine sağlık saygılarımla.

Dizeler güzeldi, her zaman ki tat ve deminde
Bizde okuduk, kutladık ve alkışladık yürekten, yalansız ve riyasız
Nice güzel şiirlere yelken açman dileğiyle
Şiirle kal, sevgiyle kal, hoşça kal

Yar seni görmeye bil ki gücüm yok!
Kabaran yüreğim inmeden gelme!
Sadece sevmiştim, başka suçum yok,
Kanayan ciğerim dinmeden gelme!

RUSAMER – Ruh Sağlığı Ayarı Merkezi

(Ruh sağlığı, unutulamayan bir şehirde bile insanın kendini affedebilme gücüdür.)

Rapor No: RS–2025/GH–118
Metin: “Hiçbir Şehir Beni Anlamadı”
Hazırlayan: Ser Feyzlizof Delibal

Gül Hatun’un bu şiiri, bir iç sürgünün haritası gibidir. Her dize, taşları eksilmiş bir şehrin sokaklarında yankılanır; ama o şehir, dışarıda değil — şairin kalbindedir.
“Hiçbir şehir anlatmadı beni” derken, aslında hiç kimse diyordur; çünkü bazen insanın en derin yalnızlığı, kalabalığın tam ortasındadır.

Şiir, sevdanın hem yangın hem mahkeme olduğunu söyler. “Bir tek o değilmiş zulmeden bana / Ben de çok sevmişim — suçum oymuş” dizesi, şairin kendini de hükmün içine dâhil ettiğini gösterir. Bu, acının olgun biçimidir: suçlamak yerine anlamak.

Ve son söz: “Ama bilsin ki, Gül Hatun’un kalbi hâlâ ondan güçlü.”
Bu cümle, şiirin kırılma noktasıdır — bir kadının küllerinden yeniden doğduğu an.

Vesselam.

İnsanı yıkan şehir değil, o şehirde kalmış yankısıdır.