Sessiz olan akşama vedan bulaştı bu gece
Tüm sakinliği cesurca bozdu o üç beş hece
Ne söylendi, umursayacak halde de değilim
Son hamlen terk ediş, dayanmak zor o güce

Gölgeni seçemeyecek kadar boşluğa baktım
Karanlık daha da hakim olmaya niyetlendi
Hafızamda ki bir kaç sözünü öfkemle yaktım
Yolum idare ederek aydınlığa kenetlendi


Nakarat:

Güneş doğana dek dayanmayı umuyor ayaklarım
Her adımda düşüyor, içimden hayal kırıklarım
Basıp geçerek tekrar kurulmasına set çekiyorum
Her düşüşte üşüyor, ruhtan dökülen yanıklarım


Kimsesiz başlanan yeni güne mat kararlar hakim
Umuyor ve diliyorum, başka çarem yok, nitekim
Artık ruhun değil bedenin üşümesiyle muhatabım
Mevsimin hakkını vererek uzaklaştı benden, ekim


Nakarat:

Ay’ı görene dek dayanmayı diliyor ayaklarım
Her adımda koşuyor, dışıma doğru umutlarım
Susup sessizce, kaybolmasına ket vuruyorum
Her adımda şaşırıp, konuşuyor beni tanıklarım