bakmayın demiş dost,
siz bakmayın benim bu hallerime.
oturmuşum bir cam kenarına,
düşlerim camın ardında asılı.

önemi yok ne düşündüğümün,
aldatmasın sizi o yalancı gülüşler.
dilimin ucunda biriktirdiklerim,
susup yuttuğum her acı,
her sigarada bir parçayı daha gömüyorum.

içmeden sarhoş oluyorum,
bu aralar iyice çıkıyorum zıvanadan.
avutuyorum kendimi,
avunuyorum
her nefeste, her dumanında.

ne olur bakmayın bana,
gülüşlerim aldatmasın sizi.
istediklerimi hangi söz anlatır, bilmiyorum,
ne çokmuş kurtulmak isteyenim.

aylar eylülmüş, kimin umurunda?
en ağırından bir şiir olsa şimdi,
arkasından bir hasret türküsü...
eylül bugün gelir, yarın gider,
sevinç ve hüzün neydi ki?

varla yok arasında bir sır.
perdelerim açık diye bakmayın pencereme;
soluğum kesiliyor göz göze gelince,
yutkunuyorum, boğazım düğümleniyor,
ben susuyorum.

içmeden sarhoş olmalıyım,
göz kapaklarım yoruldu bu cenderede.
nasılsa yıkılacağım bir köşede, sahipsizce
kimse duymayacak ölümüne haykırışlarımı.

bakmayın siz düştüğüm yere,
görmezden gelin bir kerecik olsun.
*
Mehmet Demir
3920