Ört Üstümü Gece ⭐ 🌙⭐

— Gül Hatun’un ruhundan şiirler

Sayamadım gecenin sessiz demlenmiş rûhunu
Tenha ummanda bir katre, hicrân ile solmuş uhu
Dudağımda buruk bir gülümseme, ansızın titrek bir sâdâ
Hazana verdim dallarımı, rü’yalarla sararmış her yaprağı

Kalbimde amansız bir hile, geçitlerim dar, sığmaz göğsüme
Kime arz edeyim, anlaşılmaz ikrar, duyulmaz sesime
Düşüyorum yollara, kapısız, engin, boş ve uzun bir seyrân
Dönüyorum Mevlâna gibi, içimde toplandı yine her ayran

Omzumda eskimiş şalım, yalnızlık bir sancı olur hâkime
Keder büyür, büyür de büyür, içime sığmaz bir sâlime
Çentik çentik işler ruhumu, dokunur derin, sessizce
Ah gece, senin koynunda kaybolmuşum yine gizlice

Gözlerimde rü’ya izleri, yıldızlar gibi titrek ve parlak
Her nefeste bir dua, her anda saklı bir hakikat, berrak
Ruhumun köşelerinde saklı sırlar, gizli bahçeler gibi
Ört üstümü gece, ey sonsuzluk, ey sessiz kudretli 🌙⭐

Ve bazen öyle bir vakit gelir ki, hüzün şerâb gibi yudumlanır
Kalbimdeki yalnızlıkla, gecenin koynunda tatlı tatlı harmanlanır
Her yıldız bir sırdaş olur, her rüzgâr bir haberci gibi
Ey gece, seninle bütünleşir ruhum, seninle bütünleşir dili