Mavilerden yoksun bugün gökgüzü
Dökülür gözyaşım baharım oldu fırtına
Yüreğim alev alev yanmakta
Lekesiz saadet,üstüm başım masumiyet
Elimde kaldı açmamış aşkın lalesi
Dolandı dilime sevdanın en güzel kelimesi
Yüreğimde hazan mevsimi
Rüzgarım sert esiyor bugün
Savrulur kaldırımda sararan yapraklarım

Ellerin ellerimde olmadan da hissederim sıcaklığını
Salladığın mendile hasret kaldım
Nasıl bileceksin yanlızlığın,çaresizliğini
Gözlerimin uykusuzluğa direnişini
Sözün bittiği yer burası olsa gerek
Kaç şiirimi idam sehpasına çektim
Kaç kelime firar etti satır aralarından

Uykusuz gözlerim oldu kançanağı
Gün ışıkları cama yansımakta
Sana ayırdığım saatlerin hesabını
Bir gün soracak sokak lambaları
Dile gelecek kaldırım taşları
Sitemimi haykıracak dertleştiğim çiçek

Yorgunum,yürüyemiyorum rüzgara karşı
Üzerime çöreklenen kara bulutlar gidiyor
Doğan güneş selamını eksik ediyor
Ne zaman baksam kafasını çeviriyor
Adımlarım ağırlaşıyor kumsalda
Oturmak,bağdaş kurmak kolay geliyor
Esen rüzgar saçlarımı dağıtıyor
Bir şiir dokunuyor kalemime
Dökülüyor dudaklarımdan hece hece

Yaşımdan çok yaşadıklarım yordu beni
Kum taneleri dans ediyor rüzgar ile
Eylül hüzün versede,seviyorum iklimleri
En azından yaşadığımı hissettiriyor bana
İçimde büyüttüğüm hasreti haykırıyorum
Yaram kanıyor hafiften
Merhemi sende olsa da diyemiyorum

Dinle yüreğim sana sesleniyor
Ağzıma kilit vuruyor anılar konuşamıyorum
Haykırır içimden bir can feryat, figan
Hangi kalpten gelmiş bu zulüm
Aşk bitti mi sende uzaklaştın benden
Kırdığın kalbi toplamaya nefes yetmiyor
İyi düşün kararını ver
Tutsak yüreğine,belki bu son sözlerim
YEŞİLIRMAK