4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1339
Okunma
Düz tenekeleri kıstırıp ayaklarımın altına
Az kaymadım karlı tepelerden
Üç saatte bir gelen kara trene az bağlamadım umudumu
Tutturup çivileri raylar altına
Az kılıç yapmadım sabah erkenden
Islatıp elbiselerimi az dayak yemedim annemden
Çocukluk endişesiyle bağlı ayakbılarımla
Az koşmadım otomobil arkalarından
............................................
On dört yaşımı az yaşamadım ben
Dolu dizgin okul sahalarında
Dem vurulacak bir lisanım yok artık
Ufak tefek yaralarla atlattım bisiklet kazalarımı
Yirmi bir yaşıma ne kadarda ömür sığdırdım ben
Şimdi sakallarım var artık kirli sakallarım
Koşmadım değil çocuk yaşımla ucube kadınların peşinden
Söylenecek bir sözüm yok artık
O güzel çoçukluğum nasılda kayıp gitti ellerimden....
( İBRAHİM YALÇIN )
Cevap Yaz