Ne zaman saat gece yarısını geçse
Sensizlikten bir gün daha çaldım derdim
Zor da olsa günler geçecek seni unutacaktım
Hep ileriye bakıyorum derdim
Bir gün anladım ki baktığım yer
İleride değil kalbimin gizli yerindeymiş

Ne zaman sessiz olsam gözyaşlarım konuşur
Anlatmak ister benim anlatamadıklarımı
Bir yol arar çıkmazlar ortasında
Özlem susar,hasret susar
Coşar içimde duygularım
Patlar yanardağım,harekete geçer lavlarım
Duramam kafesimde,uçmaya arzularım
Bir şair kadar yalnız hissederim kendimi

Dostlar paylaştıkca yalnızlığımı
Konuşur benimle mavi düşlerim
Ben seni sevdim haberin bile olmadı
Ölseydim senin için haberin olmayacaktı
Doğru ya seni sevdiğimde ölmüştüm zaten..

Suskun hale geldim,dilime inat konuştum
Sen de konuştukca intihar etti umutlarım
Deniz fenerlerinin ışıkları sönüyor
Gemiler rotasız sürükleniyor
Hazan vurdu dalıma yapraklarım döküldü
Mutsuzluk çöker yüzüme
Güç kalmaz dizlerimde
Ben konuşursam su serpilir gönüllere
Umutlar yeşerir tüm düşüncelerde
Bütün karamsarlıklara inat ışık olur gözlerde

Sen karamsar olduktan sonra
Sevmedim kaldırımları sokakları
Susuyorum, bu bir isyan değildir
Gücüm bundandır buradan alıyorum cesaretimi
Sustukça daha da haykırıyorum
Sürülmüş toprak gibiyim hasretim
tohuma
Aşkı içimden atamam
Kuşa kurda yem olamam
YEŞİLIRMAK