1
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
107
Okunma
Ne sanıyor insanoğlu kendini,
Bir damla canla dünyayı mı döndürüyor?
Bir nefeslik ömrün içinde
Kâinatın sırrını çözdüğünü mü sanıyor?
Bir taş alıp göğe, yıldız mı düşürüyor?
Bir kalbi kırıp gurur mu büyütüyor?
Oysa toprak aynı, su aynı,
Ve son durak hep o sessiz karanlık aynı...
Güneşi sahipleniyor,
Ay’ı sevdiğine armağan ediyor,
Bir anlık mutluluk için
Bir ömrü yapabiliyor...
Ne sanıyor insanoğlu kendini,
Unutulmaz mı, vazgeçilmez mi?
Yoksa sadece,
Bir başka kalpte iz bırakmadan geçen bir misafir mi?
5.0
100% (5)