0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
67
Okunma
Benimle konuşmaya
hep gecenin kör saatinde geliyordu.
Gele gele alıştırdı beni kendine,
alıştırdı...
gözlerinin rengine.
Ayaklarımın önüne
bir gülümseme bıraktı.
Her tatlı sözünde
kendimi özel, farklı hissediyordum.
Sanki güzel bir masalın içinde
yaşıyordum.
Yalnız kaldığım bu dünyada
değerli olan tek şey
artık oydu.
Ve o duygu…
bana etmişti,
rüya ile hakikatin
tam arasındaki yerde.
_________________________________________
“Yaşanmışlıkları yazmak” - Ziyneti İ. Şiirleri
