Neyi bekliyorsun, beyhude,
Hayal ile gerçek aynı değil biliyorsun.
Bu kadar kendini yıpratmanın âlemi ne,
Olmayacak bir şeydir, nasıl düşünmüyorsun?

Yok artık, giden gitti,
Artık hiç dönmeyecek.

Nasıl biridir, nedir,
Rengini bilmiyorsun.
Seni hiç tanımıyor,
Tutulan o değil ki,
Duman olmuştur çoktan.

Unutamaz mısın sen?
Ama onu da yapamazsın.

Hayali bile olsa,
Aklından çıkmayacak.
Bir ok gibi saplanmış kalbine ,
yuva kurmuş.
Onun gibisini ne düşleyebiliyorsun,
Ne de kavuşma imkânı var asla.

kim ne yapabilir?
İnanıyorsan kadere,
Üzülmene gerek yok.

Durmadan hayaliyle yanarsın,
Kimse yarana merhem süremez.
Gelmez artık, emin ol.
Görse bile seni, iyileştirmeyecek.

Seni hep feda eder
Korkularına,
Belki de menfaatine,
Her şeye...

Öyleyse bu çırpınman neden?
Gönül dinlemiyor ki,
Durmadan yanacak bu kalp,
Ne dinler bir şeyi, ne de dinlenecek.

Belki zamanla söner bu yangın,
Ama bu hasret,
Hiç mi, hiç bitmeyecek.
mesakin -17/10/2025