0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
63
Okunma
NİHAL’İMİN GÜLÜŞÜ
(Nihali Tarz’da Bir İçsel Sorgu)
Gülsem mi Nihal’im, ağlasam mı?
Uğur getirirse senin adınla gülerim,
Zehir de soksa yüreğime… yine gülerim!
Zehirli uğur böceğinden
Uğur beklerken zehirlenmek
Komik değil mi Nihal’im?
Öyleyse… niye gülesim gelsin?
Deli miyim ben?
Yoksa aşkınla yanan
Âkıl mıyım aslında?
Nihal’im dedi ki:
“Gülme de ağlama da…
İkisi de aynı gözden süzülür.
Ben senin yüreğinde yaşarken,
Zehir de şifa da seni bana ulaştıran yoldur.”
Gülsem de ağlasam da…
Aslında hep seni anarım Nihal’im.
Çünkü aşk;
Gülüşte de gözyaşında da
Seni hatırlatandır.
Deli değilim…
Sadece “Nihal” kokan
Bir yüreğin çılgın âşığıyım.
