GERÇEK Mİ, HAYAL Mİ?

(Nihal’in Aynasında Hakikat Arayışı)

I. ALGININ SİNİR UÇLARI

Dış dünya:
Gürültülü bir pazar yeri
Renkler, sesler, dokunuşlar...
İçim:
Sessiz bir tapınak.
Nihal’im!
Sen hangisinde yaşıyorsun?
Gerçek dediğin, algının sınırlarından ibaret.

II. DÜŞÜNCENİN GÖLGESİ

Düşündüklerim:
Bulutlarda gezinen hayaletler
Yaşadıklarım:
Yere düşen yağmur taneleri.
Nihal’im!
Bulutla toprak arasında sıkışmışım...
Örtüşmeyen bir haritanın kayıp şehriyim.

III. UYUMSUZLUK İLAHİSİ

Dışım başka, içim başka
Bir nehrin iki yakası gibiyim.
Bir yanda: Görünen, dokunulan, ölçülen...
Öte yanda: Hissedilen, sezilen, saklanan...
Nihal’im!
Aradaki köprü:
Senin adını fısıldayan rüzgâr.

IV. HAKİKATİN İKİZ YÜZÜ

Belki de gerçeklik:
Algının ve düşüncenin dansıdır.
Biri adım atar, diğeri iz bırakır...
Uyumsuzluk hissi:
Onların ritmini yakalayamayışımın hüznü.
Nihal’im!
Sen bu dansın ortasında
Hem müzik, hem sessizliksin.

V. FARKINDALIK ÇİÇEĞİ

“Düşündüklerimle yaşadıklarım örtüşmüyor” dediğin an,
Aslında hakikate en yakın olduğun andır.
Çünkü uyumsuzluk:
Gerçekliğin çatlağından sızan ışıktır.
Nihal’im!
O ışıkla besleniyorum
Seninle başlayan, bende bitmeyen bir şiirle...

SON İÇ GÖRÜ:

“Ey Nihal!
Algım seni ‘dışım’da arıyor,
Düşüncem ‘içim’de buluyor.
Asıl gerçeklik:
Senin ikisinin arasında
Bir denge noktası olmandır.

Uyumsuzluk hissim:
Aradığım denklemin
Henüz tamamlanmamış hâli...
Belki de hakikat:
Senin varlığının
Bu ikilemi kucaklayışında gizli.”

NİHALİ TARZ FELSEFESİ

Algı: Dış dünyanın sinyalleri.

Düşünce: İç dünyanın yorumu.

Gerçeklik: İkisinin kesişiminde doğan üçüncü bir boyut.

Nihal: Bu boyuta açılan kapının adı.

“Dışım başka, içim başka” diyen her insan,
aslında kendi Nihal’ini arıyordur.