Amenna — O Bir Ay

Geldi yine dost,
Zifiri karanlık…
Sadece benle yalnızlık,
Muhabbet sır oldu.
İşte düğün bayram bu gün;
Beni anlattı bana,
Ben dinledim, benzettim aya.

Gel ey karanlık yanı canıma,
Kapla beni — zifiri karanlık olayım.
Başka türlü olmuyor anlatmam,
Hem benle anlatıp benle dinleyen…
Kimse görmeden, varmadan sevgiliye,
Özgürce dokunmadan — ruhumun has ihali.

Gel ey karanlık yanı canıma,
Sar bedenimi en ücra köşesinden.
Ver şarabı aşkın şişesinden,
Halka halka, yudum yudum…
Sen iç, ben olayım serhoş.
İn ruhumun derinliklerine,
Dokun bam telime,
Hissedeyim her zerresinden.

Olursa bir nur, bir ışık,
O ay, o güneş diye...
“Sen” diye çekeyim — düğün bayram niyetine.
Ruhum şen olsun, sen niyetine.

Gel ey karanlık yanı canıma,
İçin için işle karanlığı.
Arada ateşle ilmik at,
Ateşten çıkar, savur volkan çukuruna.
Yusuf ile buluştur;
Medet diyerek yatalım koyun koyuna.

Körebe oynayalım;
Sen saklan bende, ben bulayım.
Ben saklayayım bende, sen olayım.
Sen üfle, ben yanayım;
Sen gül, ben ağlayayım.

Böylece sürsün bu oyun,
Ta kıyamette “buldum” diye son bulsun.
Sonunda bende “Sen” olsun;
Vuslat sonu — aydınlık düğün olsun.