Sıkışıyor bugünlerde kalbim
Sarı yorganı al da gidelim yar!
Çıkalım bir dağ başına, okuyalım gazel.
Bulalım Rıfat’ı, dile gelsin Harput!
Enver Abi, Paşa Amca, Abbas Dayı, Yeniceli Kemal, Ali Kaya
Otursunlar kürsübaşında.
Şerif Gırnata çalsın, Hıdo bize davul.
Bez mi cem ayında ölelim de, dile gelsin Harput!
Kuralım ortaya bir sofra, kazanda pişerken içli köfte.
Hasretle kaşıklayalım ayran aşını.
Demir kapı, taş duvar, kör pencere, evin yıkılsın felek!
Bu nasıl devrandır diyelim de, dile gelsin Harput!
Dalalım seyre âlemi, yükseklenmişken deli gönül.
Zülfü perişanım, nerdesin? Koyunlar kuzladı, geldi bahar.
Bir yanda eriyor karlar, bir yanda lale sümbül var.
Hafonun evini yıkanın evi yıkıla diyelim de, dile gelsin Harput!
Şüşnaz yolu dardır, İt Yokuşu’ndan gidek, dinlemeye Sofu Zahid’i.
O da bir dem vursun, dalda yaprak kalmadı yarama bağlamaktan.
Söyledim, kim tutar? Bugünlerde gönlüm çok mahzun.
Denizler coşa geldi gözyaşı çağlamaktan, diyelim de dile gelsin Harput!
Uçurum çiçeklerini bilir misin, gakgom? diye sormasın Erdal!
Görürsen selam söyle Cevat’a.
İşkenceden öleceğine gurbet elde, tez elden vatanına gelsin.
Gelsin de, senin yüzünden har oldu gülistanımız, döndük viraneye.
Çekelim derdi sineye, bu sene gülmedik belki seneye, diyelim de dile gelsin Harput!