4
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
201
Okunma
Bir ülke gördüm, adını sorma, utançtır o yerin adı,
Yüzler parlar, gönüller paslı, vicdanlar duman tadı.
Her köşe bir minber olmuş, nutuklar dökülür inci,
Ama gönül çorak, dil yalan, kalpte yok hakikî inci.
Hakkı haykırmak suç olmuş, susmaksa bir meziyet,
Eğilip bükülene alkış, doğruluğa lanet niyet!
Ahlâk dersi verir herkes, ama menfaatte boğulur,
Kâğıttan gemilerle yüzer, sonra “erdemim” diye övünür.
Bir elinde tesbih, öbüründe haramın hesabı,
Dillerde Allah, kalplerde menfaat kitabı.
Camide huşû, pazarda hile, mecliste riya,
Ruhlar maskeli, bedenler ibadetle palavra...
Ey milletim! Ne oldu sana, nerede o eski iz’an?
Bir vakit haksızlığa eğilmezdi senin vicdan.
Şimdi adalet dilde, yüreklerde kinle saklı,
Namazda huşû(!) var, ama komşuda açlık faklı.
Ben susamam! Zira susmak, zulme kefil olmaktır,
Hak diye bağırmak, insanı insan yapmaktır.
Kurtulmak istiyorsan ey halk, yık şu sahte duvarı,
Çıkar yüzündeki maskeyi, göster hakikî çehreyi bari!
Bahadır Hataylı/07.10.2025/Sancaktepe/İST
5.0
100% (2)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz