Yalan dünya çölündeyim, vahâ uzak, ulaşamam
Günahlara saplanmışım, koşmak isterim, koşamam
Can-ı ol yâre götürür ömrümden giden her nefes
Vuslât hayalim olmasa, hasret dağını aşamam.

Abdal bir derviş gibiyim, anayurdunu terketmiş
Dili farklı, gülü farklı, başka bir diyara gitmiş
Bir rüya âlemi gibi, kimse kimseyi görmüyor
Yol bilmez bir yabancıyım, hem asa’sını kaybetmiş.

Çalıyorum kapıları, bir kaç kişi aralıyor
İçeri almamak için, bahaneler sıralıyor
Hani diyorum eskiden tanrı misafiri vardı
O devirler geçti sözü, yüreğimi yaralıyor.

Yürüyorum yapayalnız, etrafımda gölgeler var
Var mı yok mu belli değil, ne işitir nede duyar
Bir ses geliyor derinden, sahibini görmediğim
Üzülme diyor ilerde, aradığın kutlu diyar.

Bitsin artık yolculuğum, çağır beni geleyim yâr
Dünyaya sığmayan başım, ancak bir kabire sığar
Bu hayatı taşımaktan yorgun düşen beden ölür
Ruhum çıkar gurbetinden, ebedî yurduna doğar.

Nuriye Akyol
7/10/2025

ÜSTAD Kaleminden:

Gözlerimde puslu bulut uzak diyarların nemi
Rüzgarlarda salınıyor sanki beklediğim gemi.
Bir iç çekiş yüreğimde kısacık şu ömrün demi
Siğim siğim dökülürüm , gönül özüm durmaz çağlar..
---------------Ali Görgan-------------

Düşer mi bir an kalbimden o ezelî Yâr’in adı
Sanki dünya hapishane, ruhumun yoktur kanadı
Ne zaman bitecek derken bu yolun sonu bilinmez
Bir tek o kutlu Vuslat’tır yorgun gönlümün muradı....
-------------Mesut Tütüncüler -------

Bitecek bir yolculuğun ardından gidiyorum
Dünyada bir başına kalanlarla geziyorum
Yorgunluktan bitap düşenlere sesleniyorum
İnsanlık ebedi yurdunda imanıyla doğar...
-----------Ayşe Caniberk (Gümüş kalpler)

Çok teşekkür ediyorum kıymetli dostlara.