Sokak şiirleri 51 Kahve köşesi

Bir tavla usta dedim bön bön bakıyor
Aklı sıra kiminle oynayacak diyordur has
Zar attım zara
Göz yaşı dubara
Yakında deniz olur yüzeriz
Belki kıyısında mangal yakarız

Kahve köşesinde duman kahvesiz çaysız
Az sonra kovacak kahveci
Bir çayla akşam olmaz diye sepetler
Otursak sandalye mi eskiyecek
Ne yapsın o da nafaka derdinde

La Sabri dedim kak az gezek, dur şu el bitsin
Ekleyiverdi nereye la parasız pulsuz
Eskiden okeyi onluk oynardı kaynata çıkardı
Artık çayına bile bir el iki ele yatıyor
Cimrileşti mi cin mi çarptı
Üçü peşi hep olurdu

Şu gençler bilgisayarlara dadanalı
Kahveler moruklara kaldı
Kahveci bu işe çok kızgın çay bile demlemiyor
Çoğu zaman dünden desem yalan olmaz
Kimsenin sesi çıkmaz para vermeyince

Evden çıkmayacağım da gün geçmiyor ki
Kukuma kuşu gibi pencere dibinde
Karı dırdırı elektrikli süpürge gıcırtısı
Hele de bir çık deyişleri var kurşun gibi batıyor adama
Ah ah eskiden evden çıkmayım diye çırpınan

Yaşlılık iyide yanına yokluğu misafir etmese
İkisi bir arada yükü iki kata yükler
Neyse
Parklar biraz ferah arada bir çakal çukal hırlaşsa da
Akşam oldu yemeğe geç kalmayım
Geçim geceye aç
Ses etme

Coşkûnî