Ey Can!

Yıllar oldu, yoruldum artık,
Ellerini çekme benden.
Sordum bütün kapılara, bir haber yok senden…
Daraldım artık, hâlim sorma işte böyle.
Sen de bir şey söyle!

Ellerini çekme, indirme gözlerini.
Aç özünü; ben bende değilim, duymam sözlerini.
Karanlık içimde çoğalıyor, nereye gitsem gölgen benimle…
Ben sustum artık, hâlim böyle.
Sen de bir şey söyle!

Dizlerim tutmaz, taşınmıyor bu yük.
Sırtta değil, kalpte taşınan büyük.
Sen kaneviceler örerdin, ellerinle bük…
Sustum artık, gözlerim yerde.
Sen de bir şey söyle!

Her gelene seni sordum, “Bir haber var mı?” diye.
Naz eyleyenin nazını çektim, sensin diye.
Kelimeler yetmez, anlatamaz bizi böyle…
Herkes sussun artık,
Sen de bir şey söyle!

Suskunluk büyüyor gecenin ortasında,
Ay ışığına sordum, yıldızlara anlattım.
Hiçbiri cevap vermez bana.
Sözlerimi bir sen anlarsın, bir de ana…
Sen de bir şey söyle!

Kalbim yorgun, gözlerim uykusuz,
Yollara düştüm, taşlara sırlarımı fısıldadım.
Bir ömür beklesem, yine senden başkasına değil…
Susma artık ne olur,
Sen de bir şey söyle!

Murat Kerem