0
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
161
Okunma

YUMRUKLARIMIZI SIKARIZ
Uçurtmalarımız gibiydi hayat…
Elimizden kayıp da gitmesin diye,
sıkıca kavrardık!..
Çocuktuk,
öfkelenir,
sıkardık yumruklarımızı.
Üstelik de neye sıktığımızı bilmeden…
Her yumruk sıkışımızda,
kanatırdı tırnaklarımız avuçlarımızı!..
Uçurtmalarımız;
özgürlüğü,
yükselişi,
aşkı,
ifade ederdi adeta…
En çok da büyümeyi,
yükselmeyi,
herkesin üstünde olmayı istercesine,
en yücesinden…
Alnımız hep yukarıda,
uçurtmalarımızın gökyüzünü delip geçmesini düşlerdik…
Şimdi büyüdü bedenlerimiz…
Yazık,
biz büyüdükçe yüreklerimiz küçüldü…
Oysa küçükken kocaman yüreklerimiz vardı o minicik bedende…
Ve düşüp - kakarak büyüdük,
tökezleyerek büyüdük.
Büyümemize rağmen,
biz,
hala yumruklarımızı sıkarız…
Belki de,
geçmişten gelen alışkanlıklarımızdır!..
Ya da umut ettiklerimizi,
hayallerimizi elde edemeyişimizdendir...
Belki de bu yüzdendir,
hâlâ avuçlarımızın içi kanar!..
Oysa ki elimizde uçurtmanın ipi de yoktur,
ipe her atılan düğüm kanatsın avuçlarımızı...
Neden sıkarız yumruklarımızı bilmeyiz…
Yine de sıkarız yumruklarımızı…
Ama eminim
ve biliyorum ki;
çocukluktaki yenilgilerimize,
itilip - kakılmışlığımıza,
umutsuzluğumuza,
sevgisiz büyümemize sıkarız yumruklarımızı!..
Ve öyle bir kibirle beğenmişiz ki kendimizi…
Avuçlarımızı açıp ta bir baksak,
ellerimizin arasından kayıp da gidenin uçurtmalarımız değil,
hayatlarımız olduğunu!..
Ama yine de sıkarız yumruklarımızı,
kanatırız avuç içlerimizi!
Üstelik,
öpünce iyileşir diye düşündüğümüz yaralarımız öpülmüyor artık...
Peyderpey kanaması için kaşıyıp dururuz!
Deve dikeni,
dilini kanattığı için sever.
Biz ise yaralarımızı kaşıyarak kanatırız!
Yumruklarımızı sıkarız,
çünkü ellerimizden ekmeğimiz alınır diye korkarız!
Çünkü avuclarımızda yaşayamadığımız,
yarım kalmış çocukluğumuz,
çünkü dudaklarımızda söylenememiş türküler var.
Yumruklarımızı sıkarız,
bizi susturmak isteyen karanlığa karşı,
ihanetin soğuk yüzüne karşı,
ölümün soğuk nefesine karşı...
Ve biliriz,
bir gün açılır bu yumruklar;
bir gün ekmek için,
özgürlük için,
sevda için çiçekler saçar göğe!
Efkan ÖTGÜN
5.0
100% (2)