"KİME ANLATAYIM DERDİMİ"
Kime anlatayım derdimi?
Herkesin derdi başından büyük
Biri hayallerini kaybetmiş,
Biri de vicdanını...

Dinleyen yok artık suskunları
Her dudak bir yalanın temsilcisi olmuş
Sokakta yüzüme bakan aynalar kırık,
İçimde yankılanan hep aynı soru

Ben nerede eksildim?
Kim, hangi köşede unuttu beni?
Bir ben mi fazlaydım bu hayatta?
Yoksa bu hayat mı fazla geldi yüreğime?

Bir lokma ekmek gibi kıymetsiz olduk
Bir selam eksik,bir vefa yok
Dost dediklerimiz gölge gibi, gündüz yoklar
Gece ise hep sırtımdalar

Oysa, büyümek dediler
Meğer yara toplamaktı yıllara
Her sene biraz daha susmayı öğrendik
Ve her sustukça içimize gömdük,
Bir ömür anlatılacak hikâyeleri

Şimdi kimseye anlatamıyorum
Çünkü herkes anlamaktan kaçıyor,
Anlayan yaralanır çünkü
Yaralanmak isteyen yok bu çağda

Sevgiyle yaklaşan değil,
Menfaatle yakın duran var artık
Kime anlatıyım derdimi canım?
Gözyaşım da bıktı yüzümden süzülmekten

Ne kadar konuşursam konuşayım
Ama kimse duymuyor sesimi
Ben yine kendi yaramı sarıyorum sessizce
Ve gülüyorum,içim ağlasa da

16.06.2025