Hey söylesene ne zaman zalim oldun (en başından)
Başlangıç ne zamandı (karar anında)
Peki bok içindeyken kalbin nasıl bu kadar temiz (sorumlusu ben değildim)

Anlat bana (Tabi)

-Yedi günahın sahipleri beni sevmişler
-Bedenimde yuva kurmuşlar
-Benim beldem de benimle duyma
-Benim beldem de benimle görme
-Beni beldem de benimle anlama yetisine erişmişler
-Karar an’larımda kendilerini gösterip yok oluvermişler
-An’dan önceki ve sonraki nin ben oluşu kaçmadığından Hakk’tan
-Kaçmayan temizlikte kalmış içimizde
-Gri olmasın yaşantım diye dua ederken griden gayrısını görmemişim
-Renk cümbüşünü kancayı takanlar yaşamış
-Bir düsturları varmış hata yaptır ve orası zaafı olsun
-Hatasız kul olmaz unutma bunu
-Her hatada açılan yeni yollarla yer altına büyüyen ağaç
-Meyvelerini yemiş yılan çıyan
-Yaşamadım diye etmedim küfür
-Vardı nefesimde yine bir şen
-Atardı kalbim sağlam olduğum yerlerden
-Ama unutma bunların çoğu büyük bir uykuda olduğum zamanlar
-Uykudan bir gün uyanır insan
-Kimisi yedisinde kimisi kırkında
-Ben bunların ikisinin arasında
-Varmış benimde bir kötü yönüm
-Her ne kadar parmağımı bassamda o yöne
-Ben değildim hırka diye onu giyen üstüme
-Senelerin geçmesi lazımmış şeytanla aynı yorganın altını paylaştığımı anlamak için
-En bittiğim tükendiğim dediğim an döndüm baktım arkama
-Ve gördüm birer birer işaretleri
-’’Duydum duymadım’’ oynayanlara bir şeyler anlatma çabasında aldım eminlik belgemi
-Sorsan onlara önce an’ıma girenlerin diyecekleridir dedikleri
-Sonra yine o sarmal devam eder
-Ben senide onuda duyan, boşa çırpınmam
-Aslolan çırpınmamam, ama oda boşa fayda
-Nereye baksam bakışlarıyla kirletirler
-Kimle konuşsam yoldan çıkarırlar

-Ve kelimelerin yetmediği yerden mevzuyu mübah çıkartırlar
-Doğrunun koltuğuna oturmuş yanlışlar