0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
153
Okunma
Ben geceyim, karanlığın derin sesi,
Sensizliğin kıyısında yankılanan.
Sen gündüzsün, ışığın en berrak hâli,
Bir çiçeğe dokunur gibi geçen zamandan.
Ben yıldızlarla konuşurum,
Ay’la dertleşirim sessizce.
Sen rüzgârla dans edersin,
Güneşle sarılırsın neşeyle.
Ben sustukça sen doğarsın,
Sen güldükçe ben soluklaşırım.
Aynı gökyüzünde ayrı saatlerde
Sevdayı paylaşır, dokunamadan yaşarız.
Ben seni hep özlerim,
Geldiğin an gitmeye hazırlanırım.
Sen beni hiç göremezsin tam,
Ama bilirim: Sen de beni hatırlarsın.
Bir an var, bilir misin?
Ne geceyim ben, ne sen gündüz...
Şafakla alacakaranlık arasında,
Sadece "biz" oluruz,
Ve dünya bir anlığına susar...
SONMISRA
5.0
100% (1)
