Başka Yâr Dilemedim

Şu acımasız hayat hep yaşımı döktürdü
Güler gibi yapsam da aslında gülemedim
Talih denen muamma bana hep kök söktürdü
Kader hak mı, kurgu mu, sırrını bilemedim?

Bir cümle tebessümü mutluluktan bildiniz
Dertlerim bağrımda kor, siz defteri sildiniz
Acılarım tüterken yola revan oldunuz
Düşlerimi bırakıp sizinle gelemedim.

Hep düşümde yaşattım o yârin gülüşünü
Tam bir ömür bekledim vuslatın gelişini
Hiç şikâyet etmedim uykumu bölüşünü
Şu hicranın dilinden bir evet alamadım

Umutlar terk etse de ben hala bekliyorum
Boş geçen günlerime yeni gün ekliyorum
O tatlı gülüşünü kırk yıldır saklıyorum
Aradım tekrarını, bir daha bulamadım!

Uykusuz geceleri özleminle süsledim
Aşka tutsak ruhumu hasretinle besledim
Üşüyen bedenimi boş kalbime yasladım
Sensizlik yazısını kalbimden silemedim

Bulutlara seslendim, sensiz yağmasın diye
Yeni günle konuştum, sensiz doğmasın diye
Kadere rica ettim başın eğmesin diye
Hoşoğlu, hep sen dedi başka yar dilemedim

Mustafa Hoşoğlu