O GÖZLERİ TANIRIM

Ne hâlde olduğumu bildiğini bilirim
Benimde bildiğimi bildiğini sanırım
Bilirim, kaşlarının kaç teli var, bilirim
Yıldız olsa fezada o gözleri tanırım

Zavallı yüreğimde hasretin cehennemi
İliğimde tutuşur vuslatın alevleri
İbrahim’e yakılan dev ateş içimde mi
Gönül şehrimde yangın, yutmuş bütün evleri

Hayat, tüm açmazları çıkardı karşımıza
Ayrılık rüzgarıyla saman çöpüne döndük
mutluluktan bir dirhem yağmadı arşımıza
Arafta tutuşarak yine arafta söndük

Bir çobanın sabrıyla acımı güdüyorum
Yapayalnız ölmektir, bu hâlimin encamı
Sevginin kısasıyla bir hayat ödüyorum
Başkasını görmesin! Gözümde kırdım camı

Tütsülenmiş günlerle çaresiz yaşıyorum
Tenezzühüm, sırıtmam, yekünü taklit, yalan
Pamukta köz misali, bir hayat taşıyorum
Sadece bu manzume, benden geriye kalan