2
Yorum
19
Beğeni
5,0
Puan
257
Okunma
Tarifsiz bir yara açıldı içimde,
ne söz kapatır, ne zaman…
Dünya sustu o an,
yalnızca gözyaşım konuştu.
Yine gördüm onu,
dağlar çöktü üzerime.
Bir bakışla yıkıldı kalbim,
ne gece topladı,
ne sabah onardı.
Adını anmaya dilim varmadı,
çünkü adı da acıydı bana.
Ellerim boş, nefesim dar,
göğsümde taş gibi bir hasret.
O yüzden sakladım umudumu,
nazlı bir dua gibi fısıldadım geceye:
“Eğer bir gün cennet kapısı aralanırsa,
orada sadece onu görmekti isteğim.”
Çünkü dünyada çöküş vardı,
ama gökte belki iki göz bir olur;
hasretimizi saklarız, belki gelir zamanı.
Orada, yıldızların altında,
suskunluğum şarkıya döner belki.
Ve ben şimdi, her ağladığımda,
gökyüzüne doğru yönelir kalbim;
bir ihtimal, bir dua:
cennette buluşmak için.
mesakin-16/09/2025
5.0
100% (4)
Cevap Yaz
