Hep bir eksiklik vardı bende …
Ömrüm boyunca çok kavgaya karıştım çok savaştım …
Hiç yapma bir bekleyenin var diyemedim kendime …
Hiç sensiz o ne yapar diye düşünemedim …
Hep bir gürültü hep patırdı geldi geçti günlerim …
Zamanı tutamadım avuçlarımda …
Gençliğim soldu gitti meydanlarda , karakollarda …

Anamdan başka yapma etme diyenim olmadı …
O titredi hep üstüme,
İçimi ısıtan bir söz bir bakış hiç olmadı …
Ben geçmiştim zaten kendi canımdan ,
Canımdan öte tutacağım bir can gelip beni bulmadı…
Yalancılar , iki yüzlüler sarmış etrafımı ..,
Seviyorum diyenin iki günde ortaya çıktı foyası…
Oysa her seferinde bu sefer olsun diye dua etmiştim …
Ama olmadı , olmadı …
Saldım bende beni kendin halime …
Savruldum ordan oraya , o köşeden bu köşeye …
Nice pusulardan çıktım kan revan ama ölmedim …
Hayat bana sensizlikle işkence etti hep bu güne kadar …
Oysa çıksaydın karşıma en başından …
Tutsaydın ellerimden , bir kez boş ver deseydin yeterdi …
Dünyayı yakmak istercesine kabaran öfkemin susmasına …
Gözlerime o sevadalı bakışınla baksaydın o zaman …
Belki bende bir yer edinirdim toplumda …
Ardımdan serseri diyenlere inat,
Seni mutlu etmek için çabalardım

Ama şimdi sen varsın …
Artık düşmanlarım kanımı dökse ne çıkar …
Bir nebze ayırmam gözlerinden gözümü …
Kulağıma küpe yaparım her lafını sözünü …
Sen beni yeter ki çıkarsızca saf sev …
Ben ömrüne adarım ömrümü …

Ben böyle iyiyim …
Sakın beni bırakıp gitme …

14.09.2025 BaRuT