Hoş Gelişlerin

İş çıkışların olsam keşke…

işten eve dönüşlerin, kapıda karşılanışların,
öpüp koklanışların, hoş gelişlerin

akşamüstü sokakların telaşında,
insanların yüzlerinde günün tozu,
ellerinde poşetler, çantalar, defterler,
ben yalnız seni ararım kalabalığın içinde.
binlerce yüz, binlerce adım, binlerce gölge,
ama ben seni seçerim,
çünkü senin yürüyüşün bende bir şiirdir,
çünkü senin gözlerinde eve dönüş vardır.

işten çıkarsın,
ellerinde bütün günün izleri:
belki terli bir avuç,
belki mürekkep bulaşmış bir parmak,
belki yorgun ama gururlu bir bakış.
ben senin yanına koşmak isterim,
o elleri avuçlarımda ısıtmak,
o parmağı dudaklarımla silmek,
o bakışı kalbimin ortasına yerleştirmek isterim.

eve gelişin,
sokak lambalarının altında bana doğru yaklaşan bir bayram alayıdır.
çünkü sen geldin mi ev ışıldar,
duvarlar nefes alır,
pencere perdeleri bile kıpırdar,
çünkü sen geldin mi dünya yeniden başlar.

kapıda karşılanışların,
bir uykudan uyanış kadar şaşırtıcı,
bir çocuğun ilk adımı kadar sevindirici,
bir kuşun kanat sesi kadar hafiftir.
anahtarın çevrildiği an
benim kalbim de çevrilir,
benim kapılarım da açılır.

öpüp koklanışların,
yorgunluğu unutturur.
bir an boynuna başımı koysam,
bütün dünya susar,
bütün dertler unutur adını.
senin saçlarının kokusu
benim en büyük bayramımdır,
senin boynunun sıcaklığı
benim en büyük ilacım.

hoş gelişlerin,
benim ömrümün en büyük mucizesidir.
her akşam yeniden yaşanan,
her defasında yeniden şaşırtan,
bitmeyen bir sevinçtir.

gece olduğunda,
odanın sessizliğinde yan yana uzandığımızda,
ben sana bakarım,
göz kapaklarının titremesinde
gün boyu gördüğün hayalleri izlerim.
rüyalarında belki yine yollar yürürsün,
belki yine kalabalıklar içinde kaybolursun,
ama ben bilirim,
her rüya sonunda bana dönersin,
çünkü senin evin benim kalbimdir.

uykunda nefesini dinlemek,
benim en derin dualarımdır.
her nefesinde bir şiir büyür içimde,
her nefesinde seni yeniden severim.

ve sabah olduğunda,
yine yollar ayrılır,
yine kapılar kapanır,
yine gün başlar,
ama benim için sabah yalnızca yeni bir bekleyiştir.
çünkü ben bilirim,
akşam yeniden gelir,
iş çıkışın yeniden olur,
eve dönüşün yeniden başlar,
kapıda karşılanışların yeniden yaşanır,
öpüp koklanışların yeniden çoğalır,
hoş gelişlerin yeniden mucize olur.

ve bu döngü sürer sevgilim,
her gün, her gece, her sabah,
aynı özlemle, aynı sevinçle, aynı mucizeyle.
çünkü sevda böyledir:
başlar, büyür, kavuşur,
ayrılır, özler, bekler
ve yeniden başlar.

benim için mutluluk budur,
senin gelişlerinin şiiridir,
senin gelişlerinin türküsüdür,
senin gelişlerinin bayramıdır.

ve ben her gün aynı noktaya dönerim,
her gün aynı özlemi söylerim,
her gün aynı duası yanar dudaklarımda:

iş çıkışların olsam keşke… işten eve dönüşlerin, kapıda karşılanışların, öpüp koklanışların, hoş gelişlerin.

Hüseyin Erdinç