0
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
112
Okunma
Reyhanlı’da yürüyorum,
Ayak izlerim çocukluğuma karışıyor,
Her sokakta tanıdık bir tebessüm,
Her bakışta “hoş geldin” der gibi sıcacık gözler…
Bir çay ocağında oturuyoruz,
Koyu koyu demleniyor hasret,
Söz pamuktan açılıyor önce
Bembeyaz düşler gibi,
Sonra uzun gurbet hikâyelerine dönüyor
Gözleri dalan dostların dudaklarında…
Kimi, altın başaklı buğday tarlalarından bahsediyor
Güneşte sararan umutlardan,
Kimi, eskiden kalma bir bayram sabahını anlatıyor
Daha çocukken yaşadığı sevinçleriyle…
Ve sonra Yenişehir Gölü düşüyor dile,
Rüzgârla dalgalanan suları,
Göl kenarında yankılanan kahkahalar,
Ve suya düşen gökyüzü…
Reyhanlı’da yürüyorum,
Her adımda biraz daha içime işliyor memleket,
Her nefeste biraz daha çocuklaşıyor kalbim,
Çünkü burada
Zaman bile dost gibi,
Yavaş, huzurlu ve vefalı…
Abdurrahman Tümer
5.0
100% (2)
