Gönül pınarlarımı çağlayıp sen coşturdun
Gece gündüz demedin yollarda sen koşturdun
Olmayacak duayı inan ki sen oldurdun
Canım dedin sen bana, canan oldum ben sana

Ufkumdaki güneştin ateşiyle kavuran
Küllenmiş sevdaları rüzgarıyla savuran
Gönülden seslenip de yanınaydın çağıran
Canım dedin sen bana, canan oldum ben sana

Meltem gibi esip de yüreğime girendin
Söyleyemediğimdin, kalbimdeki sirendin
Katar katar sevgiyle günlerce sen direndin
Canım dedin sen bana, canan oldum ben sana

Açtığımda gözümü buldum seni yanımda
Oksijenim olmuşsun damarımda kanımda
Yoluna kurban bu can, kalıcısın han ımda
Canım dedin sen bana, canan oldum ben sana

Gündüz güneşimdin sen, geceleri de Ay’ım
Gökyüzüne uzansam buluttaki otağım
Sakin bir limandın yar, belkide son durağım
Canım dedin sen bana, canan oldum ben sana

Hayaller kurduğumuz gündüzler ve geceler
Yarin adını bu dil gece gündüz heceler
Baktıkça sevdamıza düşünürdü niceler
Canım dedin sen bana, canan oldum ben sana

Saksıda çiçek gibi nazlı nazlı büyüttük
Sanki bir bebek gibi yavaş yavaş yürüttük
Rüzgarlar yıkamadı, sağlam köklü kütüktük
Canım dedin sen bana, canan oldum ben sana

Kem gözlerden saklayıp sandıklara sığdırdık
İnanmayan kalpleri inançla biz yıldırdık
Aklımız başımızda sevda ile çıldırdık
Canım dedin sen bana, canan oldum ben sana

Aşkın peşinde koşan sanki birer fidandık
Sevgiyle beslendik biz, sevdamıza inandık
Dilden dile okunan sevgi dolu romandık
Canım dedin sen bana, canan oldum ben sana

Kalplerimiz bir bizim, aynı yöne bakarız
Sevgimiz uğrunda biz, inan çok can yakarız
Rüzgar olup eserde şimşek gibi çakarız
Canım dedin sen bana, canan oldum ben sana

Gönlümüzün kalesi fethedildi bilinsin
Geçmişin acı izi birer birer silinsin
Kapımız açık bizim muhabbetle girilsin
Canım dedin sen bana, canan oldum ben sana


09.11.2008 Saat: 01.00

Neriman GÖK