0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
50
Okunma
Anlatıcı, sevdiği kişinin kalbinde kendine yer bulamadığını fark eder. Her şeyi düşündüğü, her detayı tarttığı halde, bir türlü kendi sevgisini hissettiremediğini anlar. İçinde büyüyen özlem ve acı, onu duygusal bir yangına sürükler.
Geçmişte yaşanan acılı günler ve sevgiyi gösterememiş olmanın pişmanlığı, her an zihninde yankılanır. Sevdiği kişi onun duygularını fark etmez, o ise her gece yalnızlığın ve sessizliğin derinliğinde kaybolur. Zamanla hem hissizleşir hem de sessizleşir; içindeki yangın, dışa vurulmayı bekleyen bir fırtına gibi yanar ama karşısında anlaşılacak kimse yoktur.
Ah be sevdiğim,
Herkesi koydun da şu gönlüne,
Bir ben ağır geldim sana.
Her şeyi düşündün de,
Bir beni tutmadın şu aklında.
Bugün çok doluyum be sevdiğim,
Seni sevmeyi göstermediğim,
O acılı, sancılı günlerdeyim.
Sen sevmediğimi say, öyle bil.
Bugünler çok zor be sevgili,
Seni sevmek yüreğimde kor,
Seni unutmaya çalışmak,
Seni bitirmeye çalışmak,
O günleri tek tek unutmak
Çok zor be sevgili, çok zor.
İçimdeki yangında yanıyorum,
Sevmeyen tarafınla yüzleşiyorum.
Ve ben her gece sensizleşiyorum,
Her geçen gün daha da hissizleşiyorum.
Sonra daha çok sessizleşiyorum.
Susuyorum, duymuyorsun be sevgili.
