Adını düşündüğümde,
bir gül açıyor içimde
gecesiyle, sabahıyla,
tüm bedenimi sarıyor kokusu.

Sensizlik,
susuz kalmış toprağın çatlağı gibi.
Ne kadar yağmur yağsa
ancak senin sesinle dolar o boşluk.

Baktığım her yerde,
yüzünün yankısı var.
Ve gökyüzü sana benziyor,
deniz senin nefesinle kabarıyor.

Ellerin…
kırılmış bir dalı bile yeniden yeşerten toprak gibi.
Ellerin değdi mi
yara değil, umut çoğalıyor bende.

Gözlerin…
bir sır gibi saklıyor beni.
Kendi varlığımdan bile geçip
senin aynana sığınıyorum.

Ve ben,
bir ömür susmayı göze alırım
ama seni sevmemek gibi bir küfeyi
hiçbir zaman taşıyamam.

Çünkü sen,
ömrümün en derin yerinde yanan gizli bir kandilsin.
Ben yolumu kaybetsem de
ışığınla varırım yine sana.

Ve şunu bil,
senin adınla biten her nefes
bana ikinci bir hayat,
sana sonsuz bir aşk olur.