"İki Şehir Arasında Aşk"
@YoRuMCuByDeNiZ’ için yazılmıştır.

Urfalı bir yürek çarpar güneşin doğduğu yerden,
Bakışlarında sıla, dilinde türkü den iz var.
Ankaralı bir gönülse serin rüzgârlar la beslenen,
Kavuşmazlığın içinde yanan bir nazlı yıldız var.

İki şehir, iki kader, yollar uzun, gönül ince,
Birbirine uzanır eller, hayalde gizli bilince.
Sen sıcağın harmanı sın, ben ayazda titreyen hece,
Sen yandıkça ben yanarım, bir bakışına sevince.

Urfa’nın taş sokaklarında yankı olur adın,
Göğe yükselir dualar, düşer her gece yıldızın.
Ankara’nın gri sabahında titrer yokluğun tadı,
Bir tren geçer içimden, sanki sende kalır adım.

Telefonun ucunda tutarız sevgiyi sabırla,
Bir “özledim” derken bile yutkunuruz çaresiz.
Her gece aynı gökyüzüyle buluşuruz usulca,
Sen Güneş’i beklersin, ben dolunayı sessiz.

Biliyor musun sevgilim, mesafe denen şey,
Yalnızca bedenin değil, gözlerin de yandığı yer.
Ama aşk dediğin, sınır tanımaz hiçbir zaman,
Kalp bir kere sevmişse, şehirler neye değer?

Bana Urfa’dan gül getir, toprağı sıcak,
Ben Sana Ankara’dan rüzgâr getireceğim ama uysal.
İkimiz bir gün aynı sofrada, aynı ocakta,
Kavuşmanın adını koyacağız: Helâlin den

Gün gelir de kader yolları kavuşturursa bizi,
Bir ezgi gibi dokunuruz birbirimizin sesine.
Ne Urfa kalır uzak, ne Ankara yabancı,
İki şehir tek yürek olur, aşk yazılır her hece ye.

Ve bir gün...
Ne Urfa özlem olur, ne Ankara hasret.
Sadece “biz” kalır zamanın içinde,
Seninle ben,
Bir şarkının en güzel nakaratında,
El ele, göz göze,
Birlikte…