0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
60
Okunma
Hayatı şimdi tavanın beyazında arıyorum
Küflü duvarların açık sarısı miğdemi bulandırıyor
Yavaş yavaş merdivenden tak tak iniyorum
Yemekhanenin taş yolları mermeri andırıyor
Yine kendime bir şekilde sınıfta buluyorum
Tek ayağı kırık rahlem beni orada bekliyor
Kur’anımı alıp diz kırıp oturuyorum
Bir ben bir Kur’an varken zaman pek geçmiyor
Teneffüs vakti gelince şen şakrak oluyorum
Veya sırtın petekte elimde defter oluyor
İlham gelmedi ise o sevdiğim kitaba dalıyorum
Necip fazıl’ın sesi kulaklarımı dolduruyor
