0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
92
Okunma
Gün ışığı düşmüş saçlarının arasına,
Altın teller gibi parlıyor, rüzgârla savruluyor.
Tenin, yaz sabahının serin dokunuşu,
Bir huzur yayılıyor, dokunmadan bile duyuluyor.
Gülüşün…
Öyle içten, öyle gerçek ki,
Sanki bütün gölgeleri dağıtıyor.
Her tebessümünde kalbime
Yeni bir bahar başlıyor.
Gözlerin derin,
Denizin kıyısında dinlenen dalgalar gibi,
Hem sakin, hem de sırlar taşıyor.
Bakışlarınla insan,
Kendini en güzel masalda buluyor.
Ve ben anlıyorum:
Bazen şiir yazılmaz,
Şiirin kendisi karşında oturur,
Saçında ışık, gözlerinde huzur,
Gülüşünde bütün hayat saklanır.
