Mumun titrek alevi odada dans ederken,
Gölgeler sarar duvarları, yavaş, ağır;
Her köşede eski bir hikâye saklı,
Tozlu raflarda sararmış sayfalar ağlar.

Kalem izleri solmuş defterlerde saklı,
Bir zamanların kahkahası hâlâ duyulur;
Cam kenarında unutulmuş bir fincan,
Düşmüş hatıraların gölgesinde ürperir.

Rüzgâr girmeden sessizlik hüküm sürer,
Zamanın kollarında geçmiş nefes alır;
Kapı gıcırtısı eski dostları hatırlatır,
Ah, ne çok gülmüşüz, ne çok ağlamışız bir zamanlar.

Mumun sarı ışığı saçlarıma düşer,
Geçmişin dokunuşunu tenimde hissederim;
Bir mektup açılmış gibi, eski aşk meğer,
Her kelimesi hâlâ titrek, hâlâ nefesli.

Ve ben otururum, yalnız ama dolu,
Mumun gölgesinde geçmişin tınısı;
Eski bir şehrin taş sokakları kadar sessiz,
Ama her köşesinde bir yaşam, bir hatıra saklı.

Aşk-i-Divane