Her şeyi eskittik be dostum....
Her şeyi eskittik..
Bize bakan nurlu yüzleri ,
Masumiyetimizi kaybettik...cehennemde ,
Sevgileri. Aşkları eskittik geçen zamanda
Yaşamın ayak seslerinde yorulduk...
Bu tren ne zaman , nerden kalkar....
Bu acımasız yolculuk nereye...?
Kırgın ilişkilerde söndürdük mumları..
Kusurları alıp kırbaç yaptık dost yüzlere..
Sen daha iyisini bilirsin demedik hayatta ,
Özgürlük , kavga sandık aşağılamayı...
İyi huyları bıraktık arka kapıya...
İyilik meleklerine...çelme takıp , kazık attık...
Kendimizi savunduk, sesimiz yükseldi
Kendimizle övündük. Üç -beş parça mal ile ,
Ölesiye haklı çıktık bilek güreşinden gururla...
Haklı-haksız bilinmez oldu bu zamanda...
Herkes...bir ekran önünde bir iyilik meleği ,
Şeytanlar. Mesleği bıraktı...sizin gül yüzünüzden...
Dünya güzeli oldun.... nefsinin selfi güzelliğinde...
İyilik melekleri mutsuz.....
Ona-buna koşarken...dayak yediler...okkalısından ,
Yüzümüz kösele oldu....insanlık değerleri yitik...
Her şeyi eskittik... yağmur bile yağmıyor artık ,
Sahte insanların; sahte diplomaları alınıp-satılır,
Meyhane köşelerinde...hemen verilir üç kuruşa
Sahte hacı-hocalara da kendini üfletenler revaçta...
Menzilciler , tarikatçılar şeroke’ye biner olmuş ,
Televizyona çıkan dindar geçinen ; şarlatanlar bedava
Kusurlar , ayrılıklara dönermiş bu zamadla...
Özveri , fedakarlık , sabır , hoşgörü yoksa ;
Koruklar güneşi görmezse....dalında üzüm olur mu......?


İNSANLAR ACI REÇETELERİ BİR , BİR YUTARDA....GERÇEKLERİ YAZINCA ; ; DİLİ TUTULUR OKUYAMAZ....?