Gönüller kırgın olsa gün içinde anlamsız
Kalbe huzur getirir Safranbolu’da akşam.
Sanma hüzün dağılır duygular insicamsız
Kalbe huzur getirir Safranbolu’da akşam.

Gün kaybolmaya yüz tutmuş, kızıllığa akma sen.
Sözünü sona sakla, içini tam dökmek sen
Engelli zamanlara gözlerini dikme sen
Bakışları bitirir Safranbolu’da akşam.

Dolaş sokaklarında görkemli konakların
Şavkı vurur yüzüne rengârenk donakların
Gözlerinde feri var al, pembe yanakların
Mutluluğu artırır Safranbolu’da akşam.

Bitmesin sevdalar, ayrılık uzak olsun
Kaçamak bakışlardan kalbe huzmeler dolsun
Koynundaki özleyiş bırak yerinde kalsın
Rüyalara götürür Safranbolu’da akşam.

Şimşeklerin ardından koşsa azgın kükreyiş
Sevgide varsa yırtık tutmaz artık hiç dikiş
Reva görürse hüsran başlar birden titreyiş
Karanlığa yatırır Safranbolu’da akşam.

Vahdet-i Can (VAHDET ÇİL)
Safranbolu, 29 Ağustos 2025
*
Şiirde : donak ; süs, ziynet.