0
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
138
Okunma
Ayak seslerin geldi, odamın kapısından,
Pencerenin camlarına yağmur çiseliyordu.
İçim, buruk bir sevinçle doldu,
Aniden kalktım yataktan.
Ama o kadar karanlıktı ki,
Kimseler yoktu etrafta.
Hızla koştum koridora,
Nöbetçi kadın sordu:
“Ne oldu evlat, rüya mı gördün?”
Gözlerim doldu,
“Evet” dedim,
“Annemle babam geldi zannettim.”
Kadın da benimle ağladı,
“Kimseler yok yavrum, korkutmuşlar seni.
Hadi uyu, dinlen biraz” dedi
Ve tekrar yatağıma yatırdı beni.
Sayısız rüyalarla,
Sayısız hayal kırıklıklarıyla büyüdüm ben.
Sen de gideceksen bir gün,
Ne olur sevme,
Oynama benimle.
Aynı acıları yaşatma bana sevgili...
5.0
100% (2)
