Sizler, ey bireyler, topluluklar, insanlığın dokusunu örenler; kandırılmanın tatlı uykusuna daldıkça, yalanların ince iplikleriyle örülmüş ağlara, yarı doğruların sinsi fısıltılarına, duyguların kör kuyularına kapıldıkça,
onlar; gölgelerdeki oyuncular, güç sahipleri, manipülasyonun ustaları, zihinlerinizde kurdukları satranç tahtasında hamlelerini sürdürür. Bu oyun, taşların değil ruhların mücadelesidir; sizler piyon sanılırsınız, oysa farkındalığın ateşiyle kral olabilirsiniz. Tarih, bu döngünün yankılarıyla doludur: Krallıklar çöker, özgürlükler solar, hakikat gölgelenir, çünkü kandırılmak bir zincirdir. Ama zincirler kırılabilir: Sorgulayan akılla, aydınlanan kalple, direnen iradeyle. Bu söz, bir uyarı değil bir çağrıdır: Uyanın, ey uyuyanlar, ve oyunu bozun; çünkü kandırılmak bir yazgı değil, reddedilebilecek bir tuzaktır...
Utku Can Güzel