Kuzgun bağda kuzgunca bağırır ama bülbül kuzgun bağırıyor diye güzelim sesini keser mi hiç

Mevlâna

İnfak değerli olanı vermektir
Kalben vermediklerin sana zarar verir
Kötüde olsa misafir buyur edilir
İyi niyetle kötülükler iyiliğe çevrilir

Kötü niyetli bir adam girdi bir eve
Antikaları kestirdi hep gözüne
Almalıydı onları bir hiç değerine
Yaşlı adam ise onu aldı evinin içine

Kimi insanlar menfaate paraya koşsada
Asıl insan o dur koşar iyilik yarışına
Sen ne kadar kötülük etsende ona
İyi niyet sahibi seni davet eder daima

Antikacı sabah uyandı antikaları sordu
Yaşlı adam ise onları odun yapıp kırıyordu
Misafiri ısınsın diye ateşe atıyordu
Dediki onlar dünya malıdır ey insanoğlu

Nefsani derki çeşit çeşittir insanlar
Kimi insan oduna mala tapar ona kanar
Kimi insan dünyayı odun eder ateşe atar
Asil insan en değerli olanı önüne koyar