Gidene kolaydır bavul toplamak,
Kalana kolaydır susup ağlamak,
Ama sevene…
Ah, sevene en zorudur ayrılıkları taşımak.

Bir bakışa ömür sığdırırken,
Bir gülüşe umut bağlarken,
Veda gelir en acı şarkısıyla,
Ve sevenin kalbinde yıkımlar başlarken.

Giden arkasını döner, yoluna bakar,
Kalan gözyaşını siler, sessizce yanar,
Ama seven…
Seven kalbinin küllerinde tekrar tekrar yanar.

Her veda bir mezar taşına benzer,
Adı konmamış bir ölüm gibi,
Çünkü seven bilir:
Giden de, kalan da yaşar,
Ama seven… ölür her seferinde sessizce.

Seven için veda, bir kapının kapanışı değil,
Her gün aynı acıyla yeniden uyanış…
Her gece aynı yarayla yeniden susuş demektir.

Kalan zaman da fayda etmez,
Giden yollar da, yeni yüzler de…
Çünkü seven bilir;
O gidişin ardından hiçbir yol geri getirmez eskisi gibi.

Bir umutla bekler kalbin bir köşesi,
Belki dönersin, belki hatırlarsın diye…
Ama sevenin umudu da kanar,
Çünkü dönen de aynı kalmaz artık,
Hatırlayan da unutmanın gölgesinde kalır.

Seven için veda;
Bir ömür boyu taşınan yük,
Bitmeyen bir ceza,
Ve adı konmamış bir sürgündür.

Çünkü…
Gidene de zor değil,
Kalana da zor değil,
Asıl zor olan…
Sevdiğiyle vedalaşmak zorunda kalan yüreğe.

Seven için veda,
Bir defa yaşanıp bitmez…
Her hatırlayışta yeniden başlar,
Her nefeste tekrar tekrar ölür.

Ve sonunda anlar insan:
Sevmenin bedeli hep ağırdır,
Vedaların en karası ise
Hâlâ sevenin yüreğine yazılır.

Çünkü…
Giden yolunu bulur,
Kalan zamanla alışır,
Ama seven…
Ömrünün sonuna kadar yaralı kalır.

Seven için veda, sadece bir ayrılık değil,
Ömrün geri kalanına kazınan bir yara demektir.
Ne zaman kanasa,
Ne zaman acıtsa,
İnsana nefes almayı bile unutturan bir ateş…

Bir gün giden unutur adını,
Kalan susar, yoluna devam eder,
Ama seven…
Her gecede, her şarkıda,
O ismi kalbinin en karanlık yerinde fısıldar.

Ve gün gelir,
Kırık bir kalple göçer seven,
Kimse bilmez içinde hangi fırtınalar koptuğunu,
Kimse görmez yüzüne düşmeyen gözyaşlarını…

Sadece gökyüzü şahit olur sessiz çığlıklarına,
Sadece toprak saklar yaralı kalbin sırlarını.

Çünkü en büyük acı,
Vedanın kendisi değil…
Sevenin, ölmeden önce
Defalarca ölmesidir.