3
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
142
Okunma
Bir kitap açılır,
sayfalarından eski zamanların nefesi yükselir.
Kalem, suskunluğun bile harflerini bulur,
mürekkep, geceden daha koyu bir kader taşır.
Şairin yüreği,
bir gökyüzü kadar geniş,
ama bazen bir nokta kadar dar.
Nazım’ın rüzgârı eser,
Ahmed Arif’in taşlı yollarından,
Cemal Süreya’nın dudağında
bir cümle kanat çırpar.
Şiirimsin
bir kuş gibi konar omzuma;
bazen ağırlık olur,
bazen özgürlüğün kanadı.
Her şiir bir sığınak,
her roman bir yolculuk,
her dize, içimde gizli kalmış
binlerce suskunluğu konuşturur.
Ve ben,
harflerin arasında kayboldukça,
bulurum yeniden kendimi—
çünkü insan,
ancak kelimelerle tamamlanır.
5.0
100% (6)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz