2
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
243
Okunma
Şiir çok okudum
sevmedim yalnızlığımın el ele tutuşmasını
gökyüzünden düşen kanatlarım olsun istedim
hiç olmadı
şarkılar besledi hık hıkkığımı
öyleye yürüyordum, sevdiğim biri öldü
elim ayağım tutuldu, insan kimseye zarar vermeden içerken
sevdiği biri ölür mü, öldü, kırmızı pazartesi gibi,
elim ayağım buz tuttu, birden baba oldum
rüzgar hep ters esiyordu, alışmıştım yorgunluğum beni besliyordu
öylece bekliyordum
ölümü getirdi rüzgar, Alabora oldum
insan kendinin ölümünü defalarca düşünür
avucunun içinden karanlığa uçan bir soluğu nasıl tutabilir
nasıl alışabilir
hık hık, hıçkırık
Şiir çok okudum
Anladım
Bensiz bir ben istiyorum
Yoruldum öfkelenmekten
Yoruldum gülmekten
Hiçbir şey bilmemek rahatlatıyor beni
Şiirin sahibi
Cevap Yaz