Hayat sanki; bir zaman öldürme yarışı gibi,
Doğduğumuz andan itibaren, hep bugün de geçsin
Şu yaşıma geleyim, bu da bitsin diyerek katline vardığımız
Çok az düşünüp, o anın tadına vardığımız...
Düşünüyorum da farkında olmadan öldürdüğüm zamanlarda
Beni en mutlu eden şeyleri, pişman olmadıklarımı
Mesela; yapmış olduğum hiç bir şeyden pişman değilim
Ama elimde yapma fırsatı varken, yapmadıklarımı
Ne geri getirebiliyorum, ne de şimdi yapabiliyorum
Kitap okurken öldürdüğüm zamanlar, ne güzelmiş
Sinir stres yapıp, küçük şeylere üzülüp de, başkalarını da üzdüğüm,
katlettiğim zamanlarım ise ne de üzücü !
Gülümseyerek insanları sevdiğim ve yardımcı olduğum
Böylesine giden zamanlarıma üzülmüyorken
Burnum havada, kimseyi takmadığım ve surat asarak
geçirdiğim zamanlar ise ne kötü bir zaman kaybıymış
İçimdeki çocuğu dışarı çıkarıp, kimseyi umursamadığım
Neşe içinde oynayıp güldüğüm zamanlar ne güzeldi
Büyükmüş gibi davranıp, boş yere takıntı yapıp kasıldığım,
Sanki sicimi boynuma geçirip, yaşarken bilerek asıldığım
Yaşadığımız her anı doyasıya yaşamak varken
Neden boşuna öldürüyoruz zamanı
Elimizde imkanımız varken yapabilecekken
Neden erteliyoruz, çalar saat gibi zamanı
Unutmayın hedeflediğimiz zaman elbet gelecek
Ama o zaman şimdiki sağlık ve heyecanımız asla olmayacak
Belki daha çok paramız ve zamanımız olacak
Ama bugünkü kadar sağlıklı ve güçlü olmayacağız hiç bir zaman
Yaşamın her anının tadına varalım
Başkalarını da mutlu ederek
Hem mutlu yaşayalım
Hem de yaşatalım...

Zülfikar Demirel