HAYAT ÇOK ACIMASIZ


54 yaşından sonra eşimi can yoldaşımı hayat arkadaşımı sırdaşımı kaybettim
2 kız 1 oğlum kala kaldık çaresiz dalsız budaksız
Artık benim için hayatın hiç bin anlamı kalmamıştı 3 evlat mecburdum ayakta durmaya 30 yıllık eşim yoktu artık içimdeki tarifsiz acı yediğin içtiğin hiç lezzet alamamak eşin dostun tesellisi candan teselli eden hatta senin ne yaşadığını içindeki közü göremeyen insanlar başın sağolsun deyip ardında evlenirsin demeleri sanki orda gırlağına yapışasım geliyor bu kadar basite almaları yada insanları bu kadar duygusuz anlamak mümkün değil

Aradan 8 ay geçmeden canım annemi kaybetmem ve hiç annemin acısını haykırı hayrı yaşamamam
Annem diyemedim bizim evde sadece içimde köz oldu annem kelimesi niye neden çünkü 3 tane yavrum annesini kaybetmiş benim onların yanında annem demem kim bilir nasıl içlerine kor olurdu hep bunu onlara hiç bir zaman belli etmedim annem kelimesi içimde kor oldu

Hayat öyle sınava tabi ettiki beni