Arada bir arar sorardın eskiden
Selamı sabahı kestin şimdi
Hal hatır sorar iki cümle ederdin
Kadri kıymeti bilmez oldun şimdi

Akşamda sabahta gelir giderdin
Kendine iyi bak mukayyet ol derdin
Uzaktan yakından bir selam verirdin
Yolu yordamı bilmez oldun şimdi

Gözlerinden hasretin izleri vardı
Gönlün harda alev alev yanardı
Yalnız kalınca bir korku sarardı
Korkuyu hasreti bilmez oldun şimdi

Çok isterdim bir arada olmayı
Her gün her sabah bir araya gelmeyi
İçli dışlı oturup hasbahal etmeyi
Halimi hatırımı sormaz oldun şimdi

Büyüdün artık arkana dönüp bakman
Bir gözleyenin olmalı her zaman
Gün gelir yaşlanır anlarsın o zaman
Zamanı vakti aramaz oldun şimdi

Darılıp küsmeye vakit mi kaldı
Ömür geldi geçti hayat herşeyi aldı
Şunun sırasında ne vardı ne kaldı
Uyanıp yine yeniden aynı olsun şimdi

Bir gün döneceksin diye yol beklerim
Heba olmuş sana verdiğim emeklerim
Yollar uzak duyulmuyor diyeceklerim
Sözümü özümü bilmez oldun şimdi

Onun bunun sözüne kulak asıp uyma
Herkes bir söz söyler olur olmaz duyma
Hayat bu yiğidim kendini ikilemde koyma
Bir olup birlik olma zamanı şimdi

14.08.25