Adını anmak güzel
Yüzyıllık bir hasreti çağırmak gibi
Tanrı şahit ya!
Romantik masalarda öznesiz bir cümle gibiyim
Bağışla!
Bu kentte yalnızım ve bu dünyada
Romantik masalarda sözcüklerim haram bir lokma gibi
Ve bu yüzden
Konunun sonu ya küresel ısınma ya da Kyoto Protokolü’ne gidiyor
Bu sefer başka diyorum
Karşına tarih bilinci kuşanmış sözcüklerle geleceğim
Tenini yakan her şeyi soğutan bir iklimle geleceğim
Kelimelerimin saçlarını tarayıp
Avuçlarına dolduracağım

Anımsıyorum musun?
Seni ilk gördüğümdeki kitapçının adını
Binlerce kez tekrarlamıştım
Çünkü sana dair tek o vardı
Hafızama misafir olan
İsmini ilk duyduğumda
Zaman yavaş yavaş yitiyordu
Bilinmezliğe,
Romantikliğe,
Ve arzulara
Anımsıyor musun?
Zaman nasıl birdenbire
Ve gösterişsizce ele geçirdi bizi

Sen beni değil, yalnızlığını seviyorsun demiştin
Bir defasında..
Oysa yalnızlığım bir pencere ise sen ile ben pencerenin birer camıydık..
Bir tarafta sen diğer tarafta ben
Bu kadar uzak ve bu kadar yakındık birbirimize

Bağışla beni!
Yine sevda sözcüklerimin kıt oluşunu
Ama yüreğim,
Buğdayı yaralayan bir tırpan gibi coşkun
Aşkın sözcüklerle dile getirilmesi
Şairler için bir sanat
Oysa ben şair değilim
Ben sadece seni içimdeki dünyaya davet etmek istiyorum
Ve sözcükleri katletmeden..
Farklı ve zıt bir manyetik çekimde buluşmak istiyorum seninle
Yaşamak ve ölmek gibi
Gece ve gündüz gibi..
Herşeyin zıttıyla var olduğu bir sevgi mümkün..
Ve ben tüm imkanlarımla koşuyorum sana
Sözcükleri katletmeden...