---

HÜZÜNLÜ BİR AKŞAM

Dilek Yavuz Koçak – Peçeli Şaire
17/08/2025 – Hüzünlü bir akşam

Kendi sesime yabancı gibiyim,
İçimde yankılanan boş odalarda
Hüznün ayak sesleri dolaşıyor.

Gözlerim, yağmura hasret bulut,
Ellerim, tutunacak dal arıyor.
Sanki dünya kalabalık,
Ama ben tek başıma.
Bulutlardan yağmur olup denize düşüyorum,
Ruhum bedenimden soyulmuş gibi
Ve ben hep üşüyorum.

Yüreğimde kırılmış can parçaları,
Her nefeste biraz daha batıyor,
Her dokundukça daha çok kanatıyor.
Gülüşlerim yarım,
Sözlerim küskün,
Gözlerimde ağır bir kırgınlığın hüznü kaldı.

Ah, canımda canan olan,
Bir nefes kadar yakın, yıldızlar kadar uzak olan,
Ve hayalime seni koyan, düşlerimde seni bulan ben...
Hasretin acısıyla yavaş yavaş eksiliyorum.

Zaman geçmiyor,
Akrep yelkovana, yelkovan bana düşman.
Saatler yüreğime çivilenmiş gibi.
Bir tek Rabbime açabiliyorum içimi,
Bir tek O biliyor geceler boyu ağladığımı,
Sessizlik içinde sensiz kaldığımı.

Ve ben,
Yorgun bir kul,
Gözlerimde dinmeyen yağmur.
Yüreğim alabora olmuş,
Dalgalar coşmuş, kıyıları yalıyor.
Her şey kayboluyor,
Ve geriye bir SEN
Ve bir de BEN kalıyor.

Sana yazıyorum bu hüzünlü akşamı,
Çünkü biliyorsun;
Canım çok yanıyor.

Dilek yavuz koçak
Peçeli şaire