0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
54
Okunma
Nebat uyandı, günler geçtikçe süsleniyor haziran.
Bir matbaadan dağıt fotoğrafı, her yere as ilan.
Nergisler gibi şu yeşilliklere neşe kat.
Sana ulaşmak çok zor; her yolum meşakkat.
Anlamak zor, neden her fırsatta nazlanırsın?
Niyetleri geri çevir; günler geçtikçe paslanırsın.
İçindeki çocuk büyüdükçe, belki uslanırsın.
Daha kaç defa düşüp dimdik duracaksın?
Arıyorsun karış karış tüm âlemde özellik,
Fakat karın doyurmuyor hanemde güzellik.
Sen bilmezsin, sızlanır derin çukurunda;
Soluklanıyorlar iyilik merhalesinde.
Bazısının kalpleri de atıyor uçkurunda;
Şahit olduk Don Juan meyhanesinde.
Bir taraftan geçirmiş dişlerini Celestina,
Suya düşürüyor etrafını gösteriyordu itina.
Bir yıkımın sonuna gelmiştik;
Camekânda parlayan zümrüt yüzükler
Ve bir ömür boyu küsmüşler.
